Voor de zekerheid: ik ben voor vaccinatie en heb het in deze alleen en uitsluitend over mijn eigen persoonlijke en uitzonderlijke situatie.
Van een halve oxazepam raakte ik op hart en longen na voor twaalf extreem angstige uren geheel verlamd. Met een bloedverdunner kwam ik met een breed scala aan neurologische problemen op de eerste hulp terecht. Hoewel ik de pillen slechts vijf dagen heb geslikt, hield ik overigens nog anderhalf jaar problemen. Van een hormoonzalf superdun opgesmeerd op een klein plekje op mijn been, sloeg mijn zenuwgestel – al getraineerd door een neuromusculaire ziekte – zo op hol dat mijn evenwicht het een halve dag begaf, mijn zicht vaag werd en ik me mocht verheugen op een pijnaanval van 24 uur. Van Prednison veranderde ik van iemand met een grote hang naar leven in een suïcidaal wrak op suïcide watch.
Het zijn maar enkele voorbeelden die laten zien dat mijn lichaam en medicatie vaak niet goed samen gaan. Volstrekt willekeurig en het kan net zo goed prima gaan. Waar veel mensen omvallen van een tramadol bijvoorbeeld, voel ik me daar prima mee en anders niets. Vaker gaat het echter mis. Ik krijg precies de zeldzame bijwerkingen uit de bijsluiter of een reactie die in geen enkele bijsluiter opgenomen staat. Het komt dan ook waarschijnlijk niet zozeer door de medicatie maar door mijn lichaam. Het reageert alsof ik enorm over doseer, allergisch of intolerant zou zijn of mijn systeem medicatie te lijf gaat alsof het vergif is. Overigens niet alleen medicatie, ook allerhande soorten lijm, schoonmaakmiddelen, stoffen die in de bouw worden gebruikt en voedingsmiddelen willen vaak de gekste reacties geven. Niemand lijkt te weten hoe dit precies wordt veroorzaakt. Mijn eigen theorie (en die van de revalidatie arts) is dat veertig jaar met escalerende gezondheidsproblemen zonder een flinter zorg en extreme overbelasting een en ander in de war heeft geschopt. Of extra alert heeft gemaakt, ik vertoon nogal sterke immuunreacties.
Je zou denken dat er flink rekening mee gehouden wordt en dat is ook lange tijd zo geweest. Tot de laatste jaren. Zorgmedewerkers hebben tijd gebrek, elektronische patiëntendossiers blijken vaak een puinhoop te zijn en van de patiënt wordt eerder minder dan meer voor kennisgeving aangenomen. Steeds vaker krijg ik middelen voorgezet die ik uitdrukkelijk niet kan en mag hebben, geeft de computer bij de apotheek geen signaal af of wordt op basis van niets gedacht dat ik vast overdrijf en het ‘wel los zal lopen’. De laatste keer dat ik opgenomen was met een klein hartinfarct moest ik elke dag in conflict omdat vooral artsen horende doof en ziende blind lijken. Een soort medicatie glipte er ook bij mij doorheen met de nodige problemen tot gevolg. Het maakte me doodsbang. Wat als ik een keer niet ontzettend alert ben op wat me in een potje onder de neus of via een buisje in een infuus geduwd wordt?
Na de Mexicaanse griepprik is het ook op dat vlak een aparte aangelegenheid geworden. Hoewel het wellicht niets met de Mexicaanse griepprik te maken heeft gehad en het tijdstip ook stom toeval kan zijn, zijn er sinds dat jaar problemen ontstaan met de jaarlijkse griepprik. Van de prik ervaar ik intens de bijwerkingen en niet voor een tot drie dagen maar enige weken. De eerste twee jaar was de gedachte nog dat ik stomtoevallig al een griepje onder de leden had toen ik gevaccineerd werd maar niet alleen bleef het zich herhalen, het hield steeds langer aan. Van anderhalf naar twee naar drie tot uiteindelijk vijf weken. Koorts, spierpijn, duizeligheid, misselijk, diarree, grieperig gevoel, heesheid, akelig voelen en daardoor een flinke dip in bestaande aandoeningen waar ik normaal al mee rond zeul. Een ‘beetje last van de prikplek’ mond steevast uit in een pijnlijke, rode en gezwollen bovenarm, Daarna heb ik het niet meer aangedurfd en is de huisarts de griepprik gaan ontraden. (Gek genoeg blijken veel meer mensen opgescheept te zitten met dit probleem, aldus mijn huisarts. We vallen niet op omdat we van de lijst gehaald worden en dus geen bijwerkingen meer melden waardoor het als zeldzaam probleem bestempeld blijft worden.)
En nu is er dan corona en (gelukkig) corona vaccins. De vector vaccins konden meteen geschrapt worden, het blijkt contra geïndiceerd te zijn vanwege een allergie voor een van de hulpstoffen. Een tijd zag het er naar uit dat ik dan niets zou krijgen. Inmiddels gloort er hoop dat ik voor het mRNA vaccin van Pfizer in aanmerking zal komen. Alleen, durf ik dat wel aan?
Het is een probleem waar ik niet uit kom. Van Pfizer zelf en in het buitenland heb ik begrepen dat het gezien mijn rijke historie aan extreme en zonderlinge reacties op medicatie wordt afgeraden het vaccin te nemen. In Nederland is dat anders. Hier worden bijwerkingen stevig gebagatelliseerd en is de redenering zonder meer ‘COVID is levensgevaarlijk dus neem het risico met het vaccin maar’. Naast het zonderlinge idee dat anafylactische shock de enige reactie is die kan optreden en verder alleen ‘milde bijwerkingen’.
Zelf zou ik normaal gesproken denken het vaccin niet te nemen om mee te kunnen varen op (enige mate van) groepsimmuniteit. Mijn omgeving wil zich massaal laten vaccineren en dat is fijn. Helaas is de vaccinatiestrategie een enorme puinhoop, vaccineren we vooralsnog jongeren tot achttien helemaal niet, blijkt de bescherming van vaccins na drie maanden vrij snel terug te lopen, gaan er al mutaties rond waar de vaccins minder goed tegen beschermen en verwacht men nog meer vervelende mutaties. Daar bovenop zitten we opgescheept met een mitigatiebeleid wat vaart op IC capaciteit. Wat inhoudt dat zolang er mensen op een IC kunnen belanden, het volkomen oninteressant gevonden wordt hoeveel het virus verspreid en wie er slachtoffer van worden of dood aan gaat. Dat is als het nog relatief ‘goed’ gaat, code zwart in de zorg staat alweer in de deuropening. Allemaal eng om als ongevaccineerde in rond te moeten lopen.
Het klinkt dus logischer om maar risico met het vaccin te nemen. Alleen welk risico neem ik? De bijwerkingen van dit vaccin zijn een stuk intenser dan van de griepprik en bijvoorbeeld vijf weken hoge koorts is niet iets waar mijn lichaam goed mee om kan gaan. Er is een goede kans dat ik allergisch ben voor PEG, de substantie waarmee het RNA deeltje in het lichaam wordt gebracht. Zo’n allergie is een contra-indicatie voor dit vaccin. Ik heb zo vaak reacties die niet in een bijsluiter staan, een nogal onzekere factor met een nieuw vaccin wat niet getest is op allerlei chronische aandoeningen. Het is bovendien niet voor niets dat de ontwikkelaar zelf het eigenlijk afraadt voor mensen zoals ik.
Andere overwegingen spelen ook mee. Bijvoorbeeld als er iets mis gaat, kan ik dan wel in een ziekenhuis terecht? Mijn zorg is al veertien maanden niet bestaand, de reguliere zorg is momenteel vrijwel geheel afgeschaald. En wat als de bescherming na drie maanden inderdaad rap afneemt of varianten zich niets aantrekken van de vaccinatie? Is het dan het risico nog wel waard eigenlijk?
Ik weet het niet, elk uur kan ik er anders over denken. Nu ben ik pas half mei of juni of later aan de beurt dus ik kan er nog even over piekeren. Maar ik betwijfel of ik tegen de tijd dat ik een afspraak kan maken, het wél weet.
Eigenlijk is het probleem dat we niet proberen in te dammen maar vol voor groepsimmuniteit gaan en het virus steeds harder door de bevolking gejaagd wordt. Een deel van de bevolking zich daar bovenop amper aan maatregelen houdt of zelfs helemaal niet in dit virus gelooft. Het daardoor steeds moeilijker word om onszelf veilig te houden voor het virus en we ook niet jaren afgeschermd van alles en iedereen kunnen blijven leven. Dus we zo gedwongen worden te vaccineren omdat dit in rampenland Nederland het enige is wat tenminste enige veiligheid biedt.
Het fijnste voor iedereen zou zijn als COVID muteert in een verkoudheid. Maar goed, het ziet er voorlopig niet naar uit dat dit zal gebeuren.
Tag: Vaccin
Het zal me niet in dank afgenomen worden maar toch.
Zelf was ik bang dat onze overheid onder alle verkeerde argumenten zou besluiten door te gaan met vaccineren met AstraZeneca terwijl er twee alternatieven zijn. Er volgde echter een (mijns inziens) positieve ontwikkeling. Men wil geen onnodig ernstig zieken en doden veroorzaken met een vaccinatieprogramma, ook niet als het een relatief klein groepje mensen betreft. Omdat men wil dat mensen vertrouwen kunnen houden dat vaccins veilig zijn en je er in principe niet dood aan kan gaan. In mijn optiek twee hele valide redenen om de mensen onder de zestig jaar over te zetten op mRNA vaccins.
Nu begrijp ik wel dat mensen die een afspraak voor vaccinatie in de planning hadden staan en nu moeten afwachten hoeveel vertraging er zal zijn, erg teleurgesteld zijn. Bijna iedereen heeft hang naar iets meer gevoel van veiligheid en dat vlak voor de afspraak even in rook zien opgaan, is natuurlijk ronduit verschrikkelijk. Wat ik dan niet begrijp is wat ik van tv tot krant tot sociale media voorbij zag komen. Artsen, deskundigen, hoog-risicogroepen, chronisch zieken en zelfs mensen met een prima gezondheid en weinig risico die woedend waren en zijn en eisen dat mensen zelf mogen kiezen om tóch het AstraZeneca vaccin te krijgen. Mensen zoals ook ik die achter het advies van de Gezondheidsraad en het besluit van de overheid staan, werden zo’n beetje weggezet als angsthazen, wappies, bitches, dom en meer. Ik vond het eerlijk gezegd verbijsterend om allerlei redenen.
Sowieso omdat blijkt dat velen het idee hebben opgevat dat als zij gevaccineerd zijn, kinderen met een gerust hart naar school kunnen sturen, anderen kunnen knuffelen en allerlei dingen kunnen ondernemen die ze nu nalaten om zichzelf en ik neem aan anderen veilig te houden. Dit terwijl bekend is dat vaccinatie niet 100% effectief is, geen steriele immuniteit geeft dus niet de heilige graal uit de crisis is. Nu al helemaal niet. Een meerderheid van de bevolking is immers nog niet gevaccineerd, kinderen tot achttien jaar worden vooralsnog helemaal niet gevaccineerd, alle signaalwaarden staan zwaar in het rood, ziekenhuizen lopen over en mensen met nood aan reguliere zorg kunnen niet terecht. Hebben we het nog niet over de groeiende groep volwassenen én kinderen die na een milde infectie kampen met #LongCovid of orgaanschade. Bovendien ziet het er naar uit dat vaccins drie maanden effectief zijn en vervolgens de antilichamen dus een deel van de beschermende werking vrij snel terug lopen. In Israël en Engeland stijgen zelfs de ziekenhuisopnamen met mensen die met twee prikken geheel gevaccineerd zijn al, een enorme tegenvaller voor de hoop dat vaccineren alleen ons van de pandemie af zou kunnen helpen. Ow en dan hebben we nog de mutaties. Zoals de P1 mutatie die meer besmettelijk is, ernstiger ziek maakt, resulteert in meer overlijdens, niet alleen ouderen maar ook jongere groepen vol en hard raakt én langs immuniteit van doorgemaakte infectie als vaccinatie weet te komen. Oftewel hoezo zou je na vaccinatie zoveel voorzichtigheid laten varen en aan het knuffelen slaan?
Eveneens verbijsterend vind ik de non-argumenten die opnieuw ingezet worden. Vanuit leken is dat jammer maar vanuit artsen en deskundigen is het mijn inziens ronduit kwalijk. Bijvoorbeeld het stellen dat het risico op trombose bij de pil of een vliegreis groter is terwijl het bij het AstraZeneca vaccin om een andere, veel gevaarlijkere, meer dodelijke en zeldzamere vorm van trombose in combinatie met een verlaagd aantal bloedplaatjes gaat. Er wordt dus door mensen de beter kunnen en moeten weten ronduit gelogen en waarom? Om leken een verkeerd idee van het risico te geven en hen over te halen te eisen dat zij dat risico moeten mogen nemen. Ook het goochelen met statistieken, doen alsof elke en iedere inwoner dezelfde risico’s zou lopen met COVID en mank lopende vergelijkingen is misinformatie en in deze dus manipulatie om mensen – nota bene onder het mom dat iedereen prima zelf een risico afweging kan maken – een verkeerd beeld te geven. In mijn ogen net zo slecht en kwalijk als de zogenoemde ‘wappie’ artsen die met leugens elke vaccinatie ontmoedigen.
Waar ik verder met mijn hoofd niet bij kan is hoe veel mensen het gehele proces beschouwen. Blijkbaar bestond er bij velen de gedachte dat pauzeren van het vaccinatieprogramma voor de bühne zou zijn en er ongeacht de uitkomst niets zou veranderen maar het vaccineren weer vervolgd zou worden. En meent deze groep mensen dat het pauzeren en aanpassen van vaccinatiebeleid een slechte kneuzenactie zou zijn van #HugoKanNiets. Gek want dit is een van de zeer weinige trajecten die verlopen is zoals van meet af aan de bedoeling was. De vaccins zijn ontwikkeld met trials die de meest opvallende bijwerkingen aantonen maar niet groot genoeg zijn om mogelijke zeldzamere bijwerkingen zichtbaar te maken. Bij de uitrol worden gevaccineerden/bijwerkingen daarom goed gemonitord om te zien of er niet toch bijzondere, zeldzamere bijwerkingen aan het licht komen. Gebeurd dat, volgt daar onderzoek naar. Is het een niet zo’n ernstige bijwerking, wordt deze toegevoegd aan de bijsluiter en kan de uitrol verder gaan. Is het een ernstige bijwerking waar je bijvoorbeeld dood aan kan gaan, kan er besloten worden het programma stop te zetten of het vaccin niet voor specifieke groepen mensen in te zetten. Geen kneuzenacte dus maar exact zoals geplant en uitgelegd.
Tot slot heb ik het idee dat mensen zich toch niet goed realiseren wat dit risico inhoudt. Vermoedelijk overheerst de gedachte dat het hen niet zal overkomen. Op zich een natuurlijk mechanisme van het brein omdat bewust zijn van elk risico wat er te vinden is, leven onleefbaar zou maken. Alleen is het niet zozeer belangrijk dat de kans op de bijwerking klein is of dat je ook morgen onder een bus kan lopen. Het is belangrijk te beseffen dat de bijwerking destructief en definitief is. Het kan iedereen zomaar ongelukkig treffen en als je net die ongelukkige bent, is de schade enorm of kan je het niet meer na vertellen. En is het niet vreemd dat mensen die zichzelf al veertien maanden met allerlei maatregelen en sommigen met geïsoleerd leven proberen niet ernstig ziek te worden of dood te gaan, nu in ruil voor enkele weken tijdswinst het risico willen nemen net die ene te zijn die dood gaat aan de vaccinatie? Terwijl er een alternatief voor handen is zonder deze fatale bijwerking die nog beter beschermt ook?
Enfin. Persoonlijk voel ik me erg positief over het besluit van de Gezondheidsraad en de overheid. Mij geeft het niet minder maar juist wat meer vertrouwen dat er niet koste wat het kost gevaccineerd wordt en dat het vaccinatieprogramma goed gemonitord en bewaakt is. In mijn ogen eindelijk iets wat wel werkt zoals het moet werken. Ik denk verder dat het voor een groep chronisch zieken bovendien een uitkomst is. Zij krijgen nu het meest effectieve vaccin zoals aanvankelijk de bedoeling en ook wens was. En waar AstraZeneca voortdurend leveringsproblemen had waardoor het vaccinatieprogramma nog meer vertraagde dan de belabberde strategie en uitvoering al deden, levert Pfizer aan wat is toegezegd en gelukkig, er is voor komende maanden een heleboel toegezegd. Hopelijk kunnen de mensen die al een afspraak voor vaccinatie hadden dus snel alsnog gevaccineerd worden.
Overigens lijkt voor een groep eigenlijk een ander probleem te spelen. De groep mensen die nog niet aan de beurt was maar via de zogenoemde spillagelijsten toch een afspraak had gekregen, die nu is afgezegd. Of de hoop hadden middels de spillagelijsten eerder gevaccineerd te kunnen worden en dat nu op losse schroeven zien staan. Voor hen zal er waarschijnlijk geen inhaalslag gemaakt worden en zij zullen misschien terug op hun oude plek verderop in de tijd belanden. Dat is natuurlijk ontzettend zuur. Alleen hoe hard het ook is, dat maakt de beleidsverandering van de Gezondheidsraad en overheid niet een slechte keus.
Om oorlog en scheldkanonnades te voorkomen: ik ben beslist voor vaccinatie. Persoonlijk begrijp ik alleen niet waarom mensen het risico op trombose met verlaagd aantal bloedplaatjes willen nemen terwijl er maar liefst twee andere, meer effectieve vaccins zijn waarbij dit risico niet voor komt.
Het klonk zo solide. De wereld en ook Nederland investeerde flink in zo snel als mogelijk te ontwikkelen corona vaccins. Lukte het niet of zouden er problemen komen, dan zou het weggegooid geld worden. Dat gaf niet. Idealisme en zorg voor mensen stond voorop! En in een pandemie mag een goede gok wat kosten. Nederland gokte het meest op het vaccin van AstraZeneca en smeet er flink wat geld tegen aan.
Niet alleen is het AstraZeneca vaccin een stuk minder effectief gebleken vergeleken bij twee mRNA vaccins, korte tijd terug bleek er een probleem te zijn. Een klein percentage personen loopt na zeven tot tien dagen trombose in combinatie met een verlaagd aantal bloedplaatjes op. Even werd het zo ver mogelijk weg geredeneerd. Het zou verschrikkelijk zeldzaam zijn en vast geen verband hebben met het AstraZeneca vaccin. Helaas. Na 400.000 prikken zijn er vijf personen bekend met deze ernstige ziekte na vaccinatie, een daarvan is overleden. Dat betekent een kans van 1 op 80.000 op deze bijwerking en dat is mits je heel losjes rekent. Immers zijn alle vijf getroffenen vrouw en jonger dan zestig jaar. Zover ik weet is niet bekend hoeveel mannen en hoeveel vrouwen er zijn gevaccineerd. In het theoretische geval dat de helft van de gevaccineerden vrouw onder de 60 jaar is, hebben we het (even theoretisch) over een kans van 1 op 40.000.
Voor de tweede keer is het vaccineren met AstraZeneca even op halt gezet om onderzoek te doen. Terecht. Immers vaccineer je ook gezonde mensen die weinig risico op overlijden door COVID lopen en dan is het risico op genoemde bijwerking een klein maar intens en gevaarlijk risico. Alleen nu wordt het vreemd. Waar aanvankelijk geld geen rol speelde, ook niet als het in de prullenbak zou belanden, is het plotseling voor veel mensen een argument geworden niet op of om te kijken en elk risico voor lief te nemen. Was het ‘we nemen het risico veel geld weg te gooien’ is dat nu ‘er is zoveel geld geïnvesteerd, we kunnen niet meer stoppen’.
Dat is eigenaardig toch? Te meer omdat het niet AstraZeneca of niets is. Er zijn maar liefst twee mRNA vaccins op de markt, die liggen hier bovendien op de plank. Bestemd voor ouderen, huisartsen en een groep zorgmedewerkers. Je zou dus kunnen denken aan een herverdeling. Bijvoorbeeld alleen nog mensen boven de 60 jaar met AstraZeneca vaccineren en onder de 60 jaar met een van de twee mRNA vaccins. Of je zou de groep vrouwen onder de 60 eruit kunnen lichten om een mRNA vaccin te geven en mannen plus iedereen boven de 60 jaar te blijven vaccineren met AstraZeneca. Veel Nederlanders tonen zich blind voor deze mogelijke opties. AstraZeneca zal het zijn, risico zullen we nemen, liever gisteren dan morgen. Het is een redenering waar ik behoorlijk moeite mee heb.
En inmiddels vliegen er meer (mijn inziens) merkwaardige argumenten om de oren om stug het risico op trombose met verlaagd aantal bloedplaatjes te negeren alsof het niets is. De meest gehoorde is de: het risico op overlijden door COVID is vele malen groter dan het risico op genoemde bijwerking bij dit vaccin. Vergeten wordt dat we het dan hebben over het risico op overlijden onder het huidige mitigatiebeleid waarbij gevaren wordt op ziekenhuiscapaciteit. Menigeen wil het misschien niet horen maar er gaan niet zo veel mensen dood aan COVID door het corona virus, er gaan zo veel mensen (inmiddels 24.000) dood aan COVID omdat we niet aan indammen (willen) doen. We houden het reproductiegetal rond de 1, het aantal besmettingen zeer hoog met het wel bekende gevolg dat ziekenhuizen te vol liggen, dagelijks tientallen mensen overlijden aan COVID en een onbekend aantal mensen door structureel af moeten schalen van reguliere zorg. Ingecalculeerde doden dus. Doden die met of zónder vaccins te voorkomen zijn met ander beleid.
Daarbij is het risico op overlijden door COVID niet voor iedereen even hoog. De kans dat een gezonde 25-jarige vrouw overlijd aan COVID is bijvoorbeeld zeer klein, de kans dat een 60-jarige vrouw met onderliggende gezondheidsproblemen overlijd aanmerkelijk groter. Gek dat in de hang naar vaccinatie men plots uitgaat van het slechts mogelijk scenario met het hoogste risico op overlijden door COVID om het risico van de ernstige bijwerking na vaccinatie te bagatelliseren. Met opnieuw: er zijn twee meer effectieve vaccins zónder risico op de ernstige bijwerking.
Dan hebben we de nog vreemdere argumenten die volgens mij kant nog wal raken. De veelgehoorde ‘het risico op trombose bij het slikken van de anticonceptiepil is vele malen groter dan van dit vaccin’ bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk appels met peren vergelijken. Bij de pil hebben we het immers over trombose zónder de verlaagde bloedplaatjes, bij het vaccin gaat het om trombose mét verlaagde bloedplaatjes. Bij de pil is het bovendien niet zo als je nu één pil slikt en over twaalf weken nog eens één pil, je groot risico loopt op trombose. In tegendeel, de kans zal nagenoeg nul zijn. Het risico op trombose bij de pil loopt op met jaren dat je dagelijks de pil slikt, het vorderen van de leeftijd en de leefstijl. Voor het risico op trombose en verlaagde bloedplaatjes, heb je maar één prik en wat pech nodig. En ook hier geldt, er zijn twee vaccins waar de trombose met verlaagd aantal bloedplaatjes niet voor komt.
Eveneens veel gehoord is de ‘alle medicijnen kennen bijwerkingen en die neem je toch ook?’ Slechte vergelijking. Medicijnen neem je omdat je wil genezen van ziekte, de ziekte onder controle wil krijgen of symptomen en klachten wil minderen. Bij elk medicijn wordt bij elk individu in samenspraak met de arts de baat tegen de risico’s op nadelige effecten afgewogen. En ik weet niet hoe het bij de gemiddelde Nederlander verloopt. Bij mij zijn er doseringen verlaagd, ik ben wel eens overgestapt op een veiliger alternatief en sommige medicijnen neem ik niet omdat de mogelijke baat niet opweegt tegen de nadelige effecten. In elk geval gaat het om een geheel andere risico afweging. De een per individu om een probleem wat al bestaat te proberen op te lossen of te minderen. Het andere betreft een vaccinatie campagne van overheidswege voor een gehele bevolking. Met daarbij – excuses voor de irritante herhaling – het gegeven dat er twee prima alternatieven zijn.
Het merkwaardigste argument vind ik zelf de ‘het leven zit vol risico’s’. Marion Koopmans – nota bene een wetenschapper – had opgezocht hoe groot het risico was op blikseminslag en lelijk gebeten worden door een hond, liet zien dat het risico op trombose met verlaagde bloedplaatjes door het vaccin kleiner was en concludeerde daarop dat ‘we’ dus door kunnen en moeten gaan met vaccineren met AstraZeneca. Een non-argument lijkt me. Blikseminslag en gebeten worden door een hond zijn ongelukken die een meerderheid van de mensheid ten allen tijde zal proberen te vermijden, tenzij je erg levensmoe bent. Het risico toch getroffen te worden door de bliksem of gebeten te worden door een hond is erg onfortuinlijk maar kan onmogelijk een reden zijn het risico op trombose met verlaagd aantal bloedplaatjes bewust op te zoeken. Vooral – ik herhaal het nog maar eens – aangezien er twee vaccins zijn waarbij dit risico niet lijkt te bestaan. Ik bedoel, je gaat toch ook niet naast het huis staan om vooral niet veilig te zijn voor blikseminslag en als je een hond wil aaien laat je toch ook niet alle lieverds links liggen om de meest valse hond uit de buurt je ledematen cadeau te doen?
Jawel, ik begrijp heus wel dat in dit land met belabberde maatregelen, hoog oplopende corona cijfers, ziekenhuisopnames, dagelijks tientallen doden en vele gevallen van #LongCovid de focus op snel en sneller vaccineren groot is. Ik begrijp alleen niet waarom er voornamelijk slechte argumenten of non-argumenten worden aangevoerd om met het minst effectieve vaccin met risico op een ernstige bijwerking door te gaan. Waarom er geen roep is om een #ZeroCovid beleid. Of desnoods de roep om over te stappen op de betere mRNA vaccins. Want al zal de ernstige bijwerking bij een overgrote meerderheid van de mensen niet voor komen, je zal maar net die ene gezonde, jonge vrouw zijn die het treft. Wetende dat het niet nodig was omdat er twee andere, betere vaccins bevroren op de plank lagen.