Tag: Ziek

De brutaliteit

Nou ja zeg. Ben ik zojuist bij de huisarts, zegt ‘ie gewoon dat ik een weerstand van niks heb en écht ziek ben. Dat ik heus rustig aan moet doen. En dat ik een dag of vijf mijn kop moet houden! Tsss ..

Enfin, tussenstand: Vier en halve week geleden gestart met de griep, inmiddels in bezit van een keelontsteking, een oorontsteking in beide oren en een virus op mijn stembanden. Dus stomen, sprayen, codeine happen en voor de zekerheid ligt er een antibiotica kuur klaar, mocht ik die op willen halen. De derde in vier maanden, ik wacht maar even.

Ondertussen was ook de papierhandel van de internist binnen en het komt er op neer dat mijn huisarts het verder zelf mag uitzoeken met mijn vitamine tekorten. Daar was hij bepaald niet blij mee en zijn bezorgde blik om dat te illustreren was weinig hoopgevend. Gelukkig raak ik steeds gespecialiseerder erin. Dus mocht ik het labformulier volkruisen. Hopelijk ben ik weer bij stem tegen de tijd dat de uitslag binnen is.

Comments (7)



ME bestaat niet, help ME-patienten!

Dat ik ooit nog zou zeggen dat ME niet bestaat. Ik die met hulp van derden een nieuwsgroep van de grond kreeg, met belangenbehartigers in de clinch ging, organisaties en politici aanschreef, een site met verzameling van duizend-en-een behandelmethoden op poten zette, fora afsstruinde en iedereen die het wel of niet wilde horen probeerde te overtuigen van het bestaan van ME, is plots overtuigd geraakt dat ME helemaal niet bestaat!

Ok, niet verwarren met het idee dat de ME-patient niet ziek is. Ik ben slechts overtuigd dat ME geen op zichzelfstaande aandoening zal blijken te zijn. Langs de jaren heb ik vele patienten gezien, gehoord en gelezen en een overgrote meerderheid bleek telkens weer iets geheel anders te mankeren. Van auto-imuunziektes tot MS tot schildklieraandoeningen tot burn-out tot B12 tekort en noem nog maar tig dwarsstraten. Over het hoofd gezien, nooit uitgesloten of niet aan gedacht werden deze mensen eigenlijk afgescheept met een beschrijvende diagnose waar zij niets aan hadden om vervolgens amper nog serieus genomen te worden. Heus, volgens mij lopen er geen 30.000 ME-patienten in Nederland rond maar 30.000 mensen waar simpelweg niet of onvoldoende naar omgekeken wordt.

Ik moest er aan denken omdat ik vandaag op NU.nl las:

Patiënten met het chronische vermoeidheidssyndroom (ME/CVS) willen graag een richtlijn, waarin huisartsen, specialisten, psychologen en andere zorgverleners afspreken hoe ze omgaan met de aandoening. Verder ..

Waarbij ik vrees dat het beter zou zijn een richtlijn te eisen waarin artsen en specialisten afspreken wat secuurder met dit soort klachten om te gaan. Ze niet af te doen als enkel ‘vage klachten’ en vooral niet te starten bij het idee dat sommige klachten nooit een oorzaak toegekend krijgen. Dat zou deze mensen veel verder helpen ..

Voor de zekerheid, ik ben geen arts en dit is slechts mijn overtuiging. Toch, zelfs als ME wel een aandoening zal blijken te zijn, vinden bij deze groep veel te veel misdiagnoses plaats. Daar aandacht aan besteden kan nooit een slechte zaak zijn.

Comments (20)



Nog meer 'gestunt' met mijn gezondheid

Ja ja, ik was er even stil van. Niet alleen leek het B12 tekort niet behandeld te gaan worden, het vitamine D tekort werd zodanig overmatig behandeld dat ik enkele dagen doodziek was. Een deskundige wist me te informeren hoe gevaarlijk dit middel voor me was en stoom kwam uit mijn oren over zoveel onkunde. Een stevig gesprek met de huisarts deed geen wonderen maar maakte wel duidelijk dat de benadering net even verkeerd om gegaan was. Om tal van redenen waar ik u niet mee zal vervelen, heb ik uiteindelijk besloten het voorzichtig nog maar even aan te zien in zijn praktijk.

Nu is het wachten op mijn afspraakje met de internist, vijf januari. Zie het inmiddels wel wat zonniger tegemoet. Al zal niemand kunnen voorspellen hoe lang de tekorten gaande zijn, of al mijn klachten erdoor verklaard kunnen worden of welke restklachten er zullen blijven bestaan, er komt vast wel iets aan vooruitgang uit.

Nog even mijzelf wat meer bij elkaar rapen en dan kan ik me weer volop druk maken om het nieuws en andere zaken …

Comments (8)



'Gestunt' met mijn gezondheid

Goed, ik ben officieel enorm in de war op het moment. De vaste lezer weet, ik mankeer al lange tijd behóórlijk wat. En tot een tijdje terug was ik overtuigd dat B-12 tekort niet de oorzaak zou zijn. Zou zijn inderdaad. Want wat blijkt, er is nooit gekeken naar B-12 tekort maar naar bloedarmoede als indicator voor een B-12 tekort. Een slechte indicator, vijfentwintig procent van de mensen met B-12 tekort, hebben geen bloedarmoede namelijk. En een slecht indicator, want vandaag kreeg ik de uitslag … een stevig B-12 tekort!

Helaas bleek mijn huisarts amper op de hoogte en dus liet ik me wat geruststellende woorden en een multivitamine naar huis sturen, waar ik gewoon een verwijzing naar een Maag/Lever/Darm arts en B-12 injecties nodig heb. Maar goed, dat gaan we zodirect dus maar even rechtzetten.

En dan .. ik heb werkelijk geen idee. Het is afwachten of het B-12 tekort zich onlangs is gaan manifesteren óf dat mijn klachten er deels of zelfs geheel aan te wijten zijn. De lijst symptomen komt griezelig overeen met de mijne in elk geval. De verwachting is toch wel dat ik me na behandeling beter moet gaan voelen. Maar moet bekennen, ik durf er bijna niet van te dromen.

En kan het tegelijkertijd ook niet helpen…

Update: en toen werd het al moeilijk voor het begonnen is. De huisarts weigert injecties te geven. Het word me niet duidelijk waarom, het komt er op neer dat het tekort wel bewezen is maar dat hij niet denkt dat ik ‘een probleem’  heb daardoor. Ik zou zelfs geen ‘klachten’ hebben die met het tekort te maken hebben (????). Zat gewoon met mijn bek vol tanden, ik heb vrijwel alle klachten die uit een B-12 tekort kunnen voorkomen! Maar buiten dat doet het er niet eens toe, met of zonder klachten is er een tekort vastgesteld die verder wijst op een opnamestoornis en daar kan je toch niet licht over denken.

Uiteindelijk heb ik wel een verwijzing gekregen naar een internist (‘die gaat je hetzelfde vertellen en ook geen injecties geven, maar als je het toch wil .. ‘) maar heb begrepen dat het afwachten is of die meer verstand van B-12 heeft. Voor zo’n duidelijk en makkelijk aantoonbare aandoening lijkt er absurd weinig kennis van zaken te heersen in Nederland. Wat een nachtmerrie.

Comments (34)



Gezondheid in de aanbieding

De reclames zijn al een ergernis op zichzelf. Stervensgezonde mensen beweren half dood te gaan van onbenullige kwaaltjes en pretenderen dan ook nog hét produkt te hebben waar zij – maar ook u – wonderwel van op gaat knappen. Zeker voor patienten van het een of het ander tenenkrommend. Dat u op de bank zit met de ziekte van Crohn en vijf keer per dag een dozijn vrouwen door beeld ziet huppelen die door activia van al hun afschuwelijke darmproblemen zijn verlost. Dat idee.

Maar sinds kort gaat het nog een stapje verder. Menig patientorganisatie laat zich plots verleiden het produkt ‘aan te bevelen’. Zo maakt de Maag Lever Darm stichting reclame voor activia, ga je volgens de Hersenstichting met sprongen vooruit als je maar blueband boter koopt en kan de Nierstichting je vertellen dat Spa reine zo gezond is.

Als dat nu nog echt zo zijn, prima. Maar zaterdagavond in Kassa bleek – wat we allemaal wel al wisten – als je contact met hen opneemt met welk probleem dan ook, zij deze produkten helemaal niet aanraden. Sterker, de Maag Lever Darm stichting wist te vertellen dat activia niet veel doet bij een heus probleem. En wees gerust, ook van alle andere genoemde voedingsmiddelen is het niet aan te tonen dat je er werkelijk een vooruitgang mee boekt, laat staan dat dat merk de enige is met zo’n produkt.

Goed, stel dan als organisatie dat je nu eenmaal geld en naamsbekendheid nodig hebt en dat je het solo daarvoor doet. Begrijpen wij best, nietwaar. Maar nee, elke organisatie probeerde ook nog wanhopig niet bestaande bewijslast te verdedigen en als idealist voor het produkt uit de bus te komen. Alles om te voorkomen dat men inziet dat het een geldkwestie is.

Kwalijke zaak. U wordt gewoon glashard voorgelogen en niet alleen door de reclamemaker, maar ook door de patiëntorganisatie. De organisatie die juist goed werk doet voor mensen met echte problemen en die het zo hard moet hebben van steun vanuit de maatschappij. terwijl je normaal gesproken voor minder je lidmaatschap zou opzeggen.

Misschien goed als die praktijken eens aan banden gelegd worden…

Comments (5)



Ehr ..

Als je net wat opgeknapt bent van een bacterie infectie en een bak ontstekingen, op de helft bent van de daarvoor voorgeschreven antibioticakuur en de huisartsassistente zegt dat je beter een weekje kan wachten met de griepprik … dan is het waarschijnlijk best zinnig om dat advies te harte te nemen in plaats van eigenwijs te zijn. Zoals ik vandaag.

Niet dat je er dood aan gaat hoor. Maar echt grandioos ga je je er niet van voelen …

Het tweede advies dan in elk geval de komende dagen écht rustig aan te doen, zal ik deze keer maar wel netjes opvolgen.

Comments (11)



'Pauze'

Zo had ik een licht verkoudheidje, zo is de rechterhelft van mijn gezicht ontstoken door een bacteriele infectie. Voorlopig even aan de pillen en de rust …

Update: het gaat nog allerbelabberdst maar allee, de kuur slaat wel al aan dus dat moet gunstig zijn. Eigenlijk is de kuur goed volgen op zichzelf een kunst. Per pil drie uur nuchter zijn en elke zes uur een pil naar binnen gooien. Dat gooit elk slaap-waak ritme en eetpatroon in elk geval goed overhoop. Wel een voordeel, enkele andere huidaandoeningen die volgens artsen niet op te lossen waren, zijn vrijwel volledig opgeklaart. Dus wie weet hoe fabeltastisch ik me volgende week zal voelen!

Comments (16)



Verrotte nostalgie

Zomaar, plotseling uit het niets besloop mijn krakkemikkigheid me gisterenavond. Heel stiekem en totaal onverwacht omdat het al lange tijd fysiek zo goed ging eigenlijk. Leuk feestje in de kroeg, heel lekker lopend buffet en tien minten later smolten mijn hersenen ineens naar stopverf. Evenwicht zoek, overal pijn, hier en daar gezwollen, misselijk en dood- en doodop. Overgeven wilde niet al te erg helpen dus uiteindelijk kon ik ouderwets op half elf richting huis.

Vandaag voelde mijn hoofd nog net zo ouderwets als stopverf, viel ik ouderwets tot vier keer toe in slaap op de bank en blijf ik me ouderwets wankel voelen. En denk ik zomaar dat dat ouderwets wel een paar dagen gaat voortslepen.

Verrotte nostalgie die ik liever achter me had gelaten. Kan dat niet eens overgaan!

Comments (2)



Mijn vader de waarzegger

Mijn vader belde gisteren op. Hij had gedroomd. Dat ze van het ziekenhuis belden die dag, dat hij de volgende dag al terecht kon.  En hij dacht nog in zijn droom, dan kan CiNNeR nooit meteen in Almere zijn. Een uur later belde hij opnieuw … “Nou moe, je raadt het nooit!” Hopelijk droomt hij vannacht dat hij de staatsloterij wint ..

Enfin, ik ga vanaf morgen dus in Almere logeren. Mijn vader moet een tijdje aan de sondevoeding en is daarvoor enkele dagen opgenomen. Gaat dat goed dan mag hij met de hele handel naar huis. Als het aan hem ligt morgen, maar het zal eerder maandag of dinsdag worden. Vanavond ging het in elk geval goed behalve de nodige irritatie van zooi wat in de weg hangt.

Het zou dus zomaar kunnen dat ik wat minder log. Het zou net zo goed kunnen dat ik véél meer log dan normaal. Ben in elk geval blij dat ik me in de loze uren op zijn computer kan storten, ik zou maar ontwenningsverschijnselen krijgen. 

Weetje: Voor degenen die telkens denken dat mijn vader een bejaarde op leeftijd met rollator is die amper de afstandsbediening van de tv durft aan te raken: we verschillen slechts twintig jaar, hij kan beter programmeren dan ik kan typen, hij heeft alleen de pech chronische pancreatitus en nog wat complicaties te hebben.

Comments (12)



Koffie 'verkeerd'

Hoe stom kan je zijn? Nou … je pakt de koffiebus van vriendje met de koffie waar je niet tegen kan, realiseert je dat gelukkig al na de eerste slok, wil eerst even het journaal afkijken voor je decafe gaat zetten, vergeet het voorval maar in zijn geheel en drinkt een minuut later de rest van de mok leeg. En dat terwijl je de week ervoor ook al twee dagen als volleerd alcoholiste rond waggelde door exact dezelfde vergissing.

En dat toch een paar keer per jaar …

Het blijft trouwens een absurde ervaring. Een soort misselijke high waarbij duidelijk merkbaar is dat de wereld draait maar dan zonder lachkick doch met hartkloppingen en jeuk in de hersenen. Maar, het gaat steeds beter. Vorig jaar ging het nog gepaard met geweldige kotsbuien en uren slaap.

Beter opletten zou nog beter werken inderdaad ..

Comments (8)



Page 2 of 2

Powered by WordPress & theme based on Lovecraft