Month: June 2007 Page 1 of 2

ChristenUnie-kamerlid Voordewind deed gisteren een voorstel: stellen die van plan zijn te trouwen moeten volgens hem de mogelijkheid krijgen een huwelijkscursus te volgen. De nog op te richten Centra voor Jeugd en Gezin zouden deze cursussen moeten aanbieden. Dit omdat kinderen van gescheiden ouders eerder in moeilijkheden zouden komen dan kinderen van ongescheiden ouders. ‘Zij doen veel vaker een beroep op de jeugdzorg. Als ouders vooraf leren hoe ze goed met elkaar kunnen communiceren, kunnen we een hoop ellende voorkomen.’

En: De parlementariër spreekt uit ervaring. ‘Ik heb zelf via de kerk een huwelijkscursus gedaan. Daar heb ik heel wat van opgestoken. Inmiddels ben ik bijna twintig jaar gelukkig getrouwd.’

In de Kamer werd alom verbaasd gereageerd. Verder ..

Of de Kamer verbaasd was over het voorstel of over het feit dat Voordewind inmiddels twintig jaar gelukkig getrouwd is ..

Ok flauw. Maar het is dan ook wel een erg flauw voorstel. Wat is het volgende, de ‘levenscursus’ waarin mensen moeten leren hoe ze dienen te leven? Of wellicht gewoon maar christendom vanaf geboorte verplichten, dat lijkt de Christen Unie vast ook een heel schoon plan ..

Het kabinet past het asielbeleid aan na een vermaning van het Europees Hof in Straatsburg. Nederland zal voortaan bij een asielaanvraag bekijken of een vluchteling behoort tot een groep die in eigen land gevaar loopt. Dat is een verandering ten opzichte van de bestaande werkwijze, waarbij vooral wordt onderzocht of de asielzoeker persoonlijk gevaar loopt. Verder … 

Dit is een van de eerste keren (zo niet de eerste keer) dat ik zulk positief nieuws hoor door toedoen van Europa. Vond het toch al een zeer eigenaardige manier van asielaanvragen beoordelen. Kan me nog herinneren dat mensen teruggestuurd werden onder het mom dat zij persoonlijk geen gevaar liepen in betreffend land, zolang ze hun religie, geaardheid of politieke voorkeur maar secuur voor zich hielden om het risico op steniging en meer naars te voorkomen. Hoe onmenselijk is dat? Hopelijk is dat probleem met deze beslissing de wereld of in elk geval Nederland uitgeholpen… 

Wat denkt u, Nederland terecht berispt of waar bemoeit het Europees Hof zich mee?

‘De randvoorwaarden moeten nog uitgewerkt worden’, wat zoveel wil zeggen als dat het vooralsnog een leeg plan is: de maatschappelijke stage. Het kabinet wil er graag in schooljaar 2008/2009 mee beginnen, met het verplichten van drie maanden stage. Het doel:

Door een maatschappelijke stage leren leerlingen langzamerhand verantwoordelijkheid dragen voor maatschappelijke belangen. Een vrijwillige activiteit kan leerlingen voorbereiden op volwaardige deelname aan de samenleving en inhoud geven aan het begrip burgerschap. Bron

Allemaal leuk en aardig en wellicht niet zo slecht voor menig scholier, vraag ik me af of er nog iets gevraagd wordt aan de onderworpene van dit maatschappelijk gebeuren. Bijvoorbeeld de hulpbehoevende oudere die ongevraagd opgescheept raakt met een scholier die het voor hetzelfde geldt alleen doet vanwege de verplichting, niet uit welk maatschappelijk gevoel dan ook. Lijkt me persoonlijk niet fijn. Dat je al weggestopt bent in een bejaardenhuis en dan bezigheidstherapie krijgt van een scholier die hoopt dat je je verslikt in je kunstgebit, om maar een voorbeeldje te noemen. Of dat je als vrijwilligersorganisatie plots de schone taak erbij krijgt vervelend grut in de hand te houden, om maar een ander voorbeeldje te noemen.

Ik weet het niet hoor, misschien valt het reuze mee. Maar ik lees er ook niets over. En het is wel verplicht. Dus niet alleen voor de scholier maar ook voor degenen er in mee moeten.

Wat vindt u van het hele plan?

Geplagieerd van Hersenstorm (onder ‘Lachen met ADHD’):

Verschillende mede-Hersenstormers doen moeite de buitenwereld te beschrijven en inzichtelijk te maken voor ons, vaak met een verbluffende scherpzinnigheid

Zo ontdekte Jurjen Bos bij toeval een nieuwe stoornis: PAN (Persistent Attention Normality) waaraan een grote hoeveelheid van de mensen lijdt: schattingen lopen op tot over de 90%. Wij ADHD’ers hebben er gelukkig zelf geen last van, maar hebben wel heel vaak met PAN-lijders te maken. Om zoveel mogelijk schade te voorkomen beschrijft Jurjen hieronder de symptomen. Daarbij is hij ons zeer behulpzaam door ons hierbij ook een handige “gebruiksaanwijzing” toe te spelen.

Typische kenmerken

• Is niet in staat om meer dan twee keer per minuut van onderwerp te veranderen.
• Reageert traag (geeft meestal pas antwoord als je een vraag helemaal hebt gesteld).
• Merkt slecht dat er van alles om hen heen gebeurt, gebrek aan nieuwsgierigheid.
• Kan stoïcijns een gesprek voeren terwijl er een lampje op de achtergrond knippert.
• Is verminderd in staat om iemand waardering te geven, en denkt dat dat niet nodig is.
• Verzwakte gevoelens.
• Heeft voorkeur voor eenvoudige oplossingen, in plaats van interessante.
  Kan meestal slecht tegen kinderlijk vermaak, zoals achtbanen en parachutespringen.
• Werkt slordig. Is tevreden met een 8 of zelfs een 7 voor een proefwerk terwijl het dan nog duidelijk stikvol met fouten zit.
• Is bang om op te vallen.
• Verminderd verantwoordelijkheidsgevoel. PAN-lijders kunnen een METRO meenemen zonder dat ze met de trein gaan, of gaan voor één verdieping met de lift, zodat deze onnodig verslijt.
• Helaas is PAN erfelijk; de meeste PAN-lijders hebben niet eens in de gaten dat ze een probleem hebben.

Hoe ga je met zulke mensen om?

• Niet in de rede vallen. Daar kunnen ze heel slecht tegen.
• Heb geduld bij het uitleggen: probeer de verschillende aspecten één voor één toe te lichten, niet gewoon allemaal door elkaar.
• Verzwak alles wat je voelt: ze denken anders dat je overdrijft.
• Doe net alsof alle afleiding je niet interesseert, en doe net alsof je luistert zelfs als je allang weet waar het over gaat.
• Probeer als ze dan eindelijk waardering geven, dit zo goed mogelijk tot je te nemen.
• Gebruik eenvoudige woorden. Ze vinden het niet prettig om veel verschillende woorden te horen.
• Bij het verdelen van taken, neem gerust de lastige klussen voor jezelf: dat vinden ze juist fijn. Laat hun maar vergaderen.
• Lever aan PAN-lijders werk in dat maar half af is: dit wordt met een onbegrijpelijke term “goed genoeg” genoemd.
• Stel vragen tijdens de les zodat PAN-lijders die dat niet durven naar de antwoorden kunnen luisteren.
• Wijs ze niet op hun verantwoordelijkheid: propjes die op straat worden gegooid, weer voor ze oprapen kan gevaarlijk zijn.
• Confronteer ze niet met hun ziekte: voor veel lijders is het te erg om over te praten.

En … herkent u zich hierin?

Goh, ineens is Ab Klink er ook achter: Fabrikanten van medicijnen kunnen indirect invloed uitoefenen op richtlijnen die voorschrijven hoe patiënten behandeld moeten worden.  Door ‘financiële banden’ met patiëntenverenigingen, belangenorganisaties en leden van commissies die de richtlijnen voor de behandeling van ziektes bepalen, kan “de farmaceutische industrie inderdaad indirecte invloed uitoefenen op de totstandkoming van behandelrichtlijnen”, aldus Klink. Verder ..

Als reden wordt genoemd “De terugtredende overheid, waardoor organisaties op zoek gaan naar alternatieve financieringsbronnen en het door de farmaceutische industrie zoeken naar andere wijzen van reclame of beïnvloeding.” Er zal nog vervolgonderzoek plaats vinden.

Dat kan onmogelijk nieuws zijn voor Ab Klink, immers het nieuwe zorgstelsel -  eveneens gestoelt op commercie – is toch echt zijn kindje en was hij niet groot voorstander van een terugtredende overheid? Hoe lang zal het duren eer hij er achter is dat ook zorgverzekeraars invloed hebben op op de behandeling van ziekte, een directe invloed zelfs? En zagen we niet dat tevens de politiek een flinke vinger in de pap der behandelrichtlijnen heeft, toen Hoogervorst besloot het bestaan van ME te kunnen ontkennen omdat ‘ze anders allemaal in de WAO belanden’?

Op zichzelf al een kwalijke zaak. Maar wellicht nog kwalijker is het dat de ontwikkelaar van ons huidige zorgstelsel en tevens minister van Volksgezondheid zeer voor de hand liggende consequenties niet weet in te schatten tot het te laat is …